YILDIZLAR

Şimdi satırların başına Yıldızlar koyuyorum
Eski Sayfaların arasında
Acıları seçiyor
Paydan payda çıkartıyorum kendime
Ben bile yokum aslında orda …..

Durup düşünücek zaman çoktan geçti
Yüzündeki her kırışık
Başka bir acıdan arta kaldı
Aynaya bakınca o kadar çok söyleyecek şey varki kendine
Kendinden geçmeden yinede düşün
Aynalara değil
Beyaz kanatlarına atıl hayatın uçurumun gölgesinden düşercesine

Sen uçurumlar görmedin daha
Acıların sızısı yakmadı öfkeni
Kavurmadı sıcak bedenini

Bak şimdi arkadasım
Arkana değil dönüp aynaya Hiç değil
Bana bak
Ben kimdim ki sence
Sendin bende
Ben gözlerinden süzüldüm
Dokunamadım içindekilere

Uğraştık beraber onunla
Birazda ölüm korkusundan
Bununla
Şimdi tekrar aynı satırın sessizliğinde çırpınıyor
Hayata yuvarlıyoruz ya son sevişmeleri
Nasırlı avuçlarından kıvrılıyor düşüyoruz siyah kefenimizle

Karalar bağla iç çek nefesin batsın göğüslerine
Alay et kendi gözlerinde
Hayatın öfkeyle titrettiği bedenin
Çaresiz kalmış küçücük yüreğine
Fısıldarken bile
Bin dokunuş bin bir ahenk
kiraya verilmiştin sende be yürek