KENDİMLE

Biz bu evde 10 kişiydik bir zamanlar..

Dedem. Babannem. Selma halam.Temel taşları..,

Şakir ayşe Evlatları.

Bizde meyveleriydik onların..

Esra , Ömer , Zeynep, Nesibe , Sümeyye…..

2003 de ilk sen gittin babaannem..

Askerlik nedir daha anlatmadan. Anlatamadan..

Sende gittin dedem..

Canım dedem..

Alışmıştım artık,,

Sizde gittiniz ya .

Alışmamışım ben Alıştırmışım kendimi

Zeynep ti ilk giden…

Nesibe Selma

Bugün Sende gittin Esra abla…..

Bak bugün ağlamadım biliyormusun..

Sen beni ağlarken her gördüğünde Canım kardeşim der sarılırdın omuzlarıma ya..

Bak şimdi ağlıyorum abla. Omuzlarında yok , Ela gözlerinde. huzur veren güzelliğinde..

Allah yar ve yardımcın olsun.

Dualarımızla Sevdiklerimizle birlikte olucağımız güne kadarEmanetsin Enişteme..

Rabbimin emanetiydiniz hepiniz birer birer gittiniz.

Ben de emanetim.ama kendime….

Her gün biraz daha kalıyorum Kendimle ve Ben hiç sevmiyorum kendimi ki Kendimle bırakmayın beni……..