İSTANBUL SEMALARI

Sessiz çığlıklar yükseliyor semaya.
İstabul sana ağlıyor.
hüzünlü gidişini haykırıyor.
sevdalar saçıyor.
ama yok.
ama yoksun.
tadı yok buraların.
sensiz boş Sokakların .
Gökler bile ağlar oldu.
gülleri almaz oldu bağrına topraklar .
anlamsız çığlıklar boş bakışlar sardı etrafımı.
sessiz anlarda buldum kendimi bir deniz kenarında.
o an içime bir ferahlık.
deniz seni haykırıyor bana.
Derin bir ah çekercesine Çekiyorum içime kokunu.
Ve haykırıyorum istanbul semalarına.
Şehrin en yüksek tepesinden.
Yalvarıyorum sensizliğe.
Gitme…
Gittiğinden günden beri.
Gitme..