ELİMİ TUTAN FARKLI

Kimsesizmiyim yoksa bende mi kimse değilim
Koca şehirde bir esir mi esaret mi..
Esaretin bedelini çoktan ödedim sensizliğimde
Sensin Kimsesizliğimde özlemim de.
Düşlerimde saklı kaldın
Düşündükçe boğulduğumu anladım
Engel olamıyorum seni düşünmeme
Kelepçelerimi çıkart
Ruhumu gökyüzüne koklayarak yolla
O kadar uzaklara savur ki
Dünya unutsun gökyüzüne esir olsun bu beden
Uçsuz bucaksız yersiz yurtsuz kalsın ama
Bulutların arkasına saklansın…
Anıları yok saymaya uğraşmadan
Anılar yok olsun.
Yoktan bir aşkın esiri olmuşken
Varla yok arasında sensizliğime boğulduğumu
Bir kez daha hatırlat
Savur beni bensizliği
Hadi..

Gökyüzü aynı renk
dalgaların sesi bile aynı
manzara hiç değişmedi
elimi tutan farklı
Hissettiklerim yalan riya.
Sende kaldı bu masal şehir
Sende saklandı

Nereye,,
Dur diyecek mecalim kalmadı
Yıprattın benide kendin gibi
Son sözünde Aşksız kal
yetti son nefesime
İsyan etmedim sensizliğimde kimseye sen demedim
Elini tutmadım gökyüzüne el uzatmadım
Bana uzanan her el senindi ama öksüzdüm
Şefkatli kolların özlemini
Sende hapsettim hislerimi