DOKUN YÜREĞİME

bir resim çizdim sana
içinde sen
yanında ben
hiç olmadığımız gibi sanki
el ele
gönül gönüle
sanki durdu zaman orda
bağlandık
kol kola
umursamaz bakışlarla attık etrafa
hayat durmuş gibi
sessizce seyrettik
zamanın sessini
denizi kokladık
güneşe bakamadık
düşündük çe yaşadık
yaşadıkça boğulduk
sevda ağır gelirmi dersin
o pervane
asi
yüreklere
dayanılır mı varlığın
yokluğundamı hissetmekti seni yoksa
yanında ölmek mi
yaşamaya değermi
güllerle koşmaya
çiçekler le oynamaya
dokunmaya hissetmeye
değermiydi
ağlamalı mı yoksa
durmadan olanlara
göklerin sesi mi ürkütüyor seni de
beni de
durmadan yağan yağmurlar mı
ıslatıyor
yüreğimizi
bakınmadan etrafa yaşamaktı hayallerimiz ya
olucakmıydı
solucakmıyıdı çiçekler yanımızda
bir daha mı açıcaktı
bize baktıkça
sevdamızla yeşerecekmiydi
durma
dokun yine
hissetsin bedenim de ki sen seni
durmadan ağlayan gözlerime dokun
birdaha hisset
seni
sensizliği
sil göz yaşlarımı
diyorumda
ağlıyorum yine de
dokunamayorum gözlerine de
ellerine dokunamyıyorum de
yüreğine bakamıyorum de
ağlıyorum yine
ağlıyorum sesizce
sessiz çığlıklarımda boğulmak üzere
yine dalıyorum
nefesim le
nefeessiz kaldığım günlere
ağlıyorum kaderime
dokunnnnnnnnnn
dokun yüreğimeeeeeeeeeeeeee